HALLO, INNERLIJK KIND

 

In de korte zelfonderzoek opdrachten van het “Hallo, innerlijk kind”  programma leer je hoe je in kleine stapjes contact kunt maken met jezelf. Zo leer je manieren aan waarop je jezelf een klein stukje op weg kunt helpen als je last hebt van burn-out, depressieve gevoelens, verlatingsangst of andere patronen die je leven op dit moment beheersen. En heel belangrijk: herkennen wanneer je hulp van anderen nodig hebt en hoe je daar meer open voor kunt staan. Meer verbinding maken met anderen was voor mij in elk geval een gevolg van meer verbinding met mezelf.

 

Het is een optelsom van 3 krachten die elkaar versterken:

1. Bewust worden van je overtuigingen en beschermingsmechanismen: de conclusies die je trekt over jezelf en het leven
2. Je gevoelens en behoeften (h)erkennen en accepteren, in contact met je innerlijke kind
3. Het positieve effect van stilstaan bij de lichamelijke sensaties die je daarbij voelt

RESULTAAT = Jezelf accepteren. Dat gebeurt niet van de ene op de andere dag, maar elk klein beetje levert na een tijdje toch veel verschil op.

 

Je innerlijke kind is de bron van je gevoel

Dat gevoel wordt geraakt in specifieke situaties en bepaalt hoe jij het leven ervaart. Check maar eens hoe oud je je voelt in dagelijkse situaties waarin je wordt afgewezen, je je onzeker, boos of verdrietig voelt.

In je verbeelding kun je jezelf geven wat je als kind nodig had gehad waardoor je jezelf beter gaat “zien”. Dat wil overigens niet zeggen dat het makkelijk is. Het vraagt moed, geduld en tijd.

Het is géén magische tovertruc die zorgt dat het leven nooit meer ingewikkeld is, maar dit is wat zelfonderzoek kan opleveren:

• Met stip op 1: inzicht in je beschermingsmechanismen, waardoor je bewust andere keuzes kunt maken in je gedrag en/of heel gericht daarop extra hulp kunt vragen. Dat is vaak een grote stap. Het gevolg daarvan kan bijvoorbeeld zijn:

• Beter contact met jezelf zorgt voor beter contact met anderen. Dat is de kracht van kwetsbaarheid.
• Meer respect, waardering en begrip voor jezelf. Je zou het ook zelfliefde kunnen noemen.
• Een betere relatie met jezelf: je grenzen en behoeften aanvoelen.
• Een sterker gevoel van identiteit en eigen mening
• Het sneller durven en kunnen aangeven van grenzen
• Innerlijke kracht. Een gevoel van stevigheid, het leven aankunnen. Niet meer overgeleverd zijn aan een tsunami van emoties. In dit plaatje laat ik zien hoe dat werkt. Door te oefenen met “kleine” dagelijkse situaties ontwikkel je langzaam een stukje zelfregulatie en dat maak dat je je veiliger voelt in jezelf.

 

Contact maken met je innerlijke kind kan je iets opleveren als:

• Je jezelf herkent in de blogs die ik schrijf
• Je open staat voor een andere kijk op jezelf, een ander perspectief
• Je al therapie zoals EMDR hebt gehad maar je blijft je toch angstig, depressief of boos voelen.
• Je door cognitieve therapie veel inzicht hebt in de oorsprong van je klachten en mogelijke oplossingen. Je weet wel wat je kunt doen maar niet hoe.

De oefeningen zijn géén behandeling, maar een liefdevolle manier van “zelfonderzoek”.

Je kunt beter even wachten als je:

• Middenin een rouwproces zit
• Last hebt van herbelevingen, psychoses of ernstige dissociatie door actieve trauma’s. Neem contact op met je huisarts voor een geschikte (trauma)therapeut. Ik heb zelf heel veel baat gehad bij lichaamsgerichte therapievormen, systemisch werk en werken met innerlijke delen. Je kunt bij twijfel altijd contact met mij opnemen via de contactpagina.