Denken vs. Voelen, oftewel de piekergevangenis

Denken was echt mijn grootste hobby. Met denken, of beter gezegd piekeren, dacht ik al mijn problemen op te kunnen lossen. Ik dacht zo veel, steeds hetzelfde ook. Maar er veranderde niks. Ik bleef maar denken aan het verleden, aan wat ik anders had moeten doen, aan de toekomst waar ik bang voor was. Door al die gedachten verkeerde ik constant in een staat van angst en verdriet. Daardoor dacht ik dat denken juist goed is, want dat is aandacht geven aan mijn gevoel.

Totdat ik erachter kwam dat piekeren het tegenovergestelde is van voelen. Als je “in je hoofd zit” voel je niet wat er echt te voelen valt.

Huh? denk je misschien. Hoe zit dat dan? En waarom zou ik dat willen?

• • Denken, ten minste als het niet gaat over hoe laat je de trein moet pakken, wordt al snel piekeren. Het gaat vaak steeds over hetzelfde onderwerp.
  • Denken is een soort verslaving. Het zorgt ervoor dat je het onderliggende gevoel wegdrukt, je wil het wegdenken. Vaak neemt het de vorm van piekeren aan, in steeds hetzelfde rondje denken.
  • Het grootste deel van je gedachten is niet helpend. Ze gaan heel vaak over het verleden of de toekomst (waar je geen invloed op hebt), tenzij het over praktische zaken gaat.
  • Het zijn vaak negatieve overtuigingen over jezelf die niet kloppen. De onderliggende betekenis is bijna altijd “ik ben niet goed genoeg”. Die gedachten zorgen voor verdriet, spanning en angst.
  • De gedachten die je hebt proberen je iets te vertellen. Namelijk dat er iets is wat je niet wilt voelen. Met denken probeer je het weg te toveren. Maar helaas, dat gaat dus niet.

Gelukkig zijn er verschillende manieren om hiermee om te gaan en je uit deze piekerloop te halen. Zodat je weer kunt slapen, concentreren op je werk en genieten van je leven. Het belangrijkste is dat je het heel bewust aangaat en dat je er elke dag even tijd voor maakt, dat je jezelf dat gunt. Dat is niet altijd makkelijk, zeker als je kinderen hebt.

Als je merkt dat je aan het piekeren bent probeer dan om even te stoppen met alles wat je aan het doen bent.

Stel jezelf de vraag waar ben ik bang voor? Wat proberen deze gedachten mij duidelijk te maken?

Een korte oefening bij piekeren:

Ga even zitten of liggen met je ogen dicht en verplaats je aandacht naar de sensatie die je in je lichaam voelt. Bijvoorbeeld een dichtgeknepen keel of een spanning in je borst. Focus je aandacht letterlijk op je lichaam, volg het in detail voel het helemaal. Als je merkt dat je terug gaat naar het piekeren verleg je aandacht dan weer naar je lichaam. Naar wat je letterlijk voelt in je lichaam, in je maag of in je keel, of soms druk op je slapen. Het kan van alles zijn. Voelen is zo letterlijk, deze angst die de gedachten bij je losmaken die wil gevoeld worden, geef de angst jouw aandacht in je lichaam. Verplaats je aandacht actief van je hoofd naar de plek waar je spanning voelt in je lijf.

Hopelijk heb je er iets aan.

Liefs, Anne